Przymierzasz się do zakupu pierwszej drukarki 3D? Ender 3 firmy Creality to dobra propozycja na początek – w przystępnej cenie można dzięki niej uzyskać dobrej jakości wydruki, a także nauczyć się wiele o druku 3D. Żeby jednak w pełni korzystać z możliwości, jakie oferuje, warto wiedzieć, jak uporać się z paroma problemami, które bywają charakterystyczne dla tego modelu. Sprawdźcie, jak sprawić, by praca z drukarką Creality Ender była jeszcze bardziej satysfakcjonująca.

Drukarek 3D, które można nabyć pomimo ograniczonego budżetu jest całkiem sporo, ale wśród nich zdecydowanie najpopularniejsza jest drukarka Ender 3 produkcji firmy Creality. W stosunkowo niskiej cenie otrzymujemy produkt, który doskonale sprawdzi się zarówno do domowego zastosowania, jak i większych projektów. Jego fenomen polega również na ogromnej społeczności użytkowników, którzy tworzą coraz to nowsze modyfikacje, mające na celu poprawienie efektów wydruków i komfortu użytkowania. W niniejszym artykule skupimy się na trzech głównych mankamentach, z jakimi użytkownicy Endera najczęściej mają do czynienia. Przeczytajcie, jak sobie z nimi poradzić.

Nierówny stół roboczy

Jednym z najczęstszych problemów, z jakimi mierzą się nowi użytkownicy drukarki Ender, jest trudność w uzyskaniu właściwego wypoziomowania stołu roboczego. Okazuje się, że o ile przy wypoziomowaniu rogów stołu wszystko wydaje się być wyregulowane, o tyle po przesunięciu głowicy na środek nie ma mowy o idealnym wyrównaniu. Często głowica znajduje się za blisko lub przeciwnie, zbyt daleko, co szybko zauważymy przy pierwszych warstwach naszych wydruków. Przyczyna tego problemu leży w wykrzywionej płycie stołu, która mogła zostać uszkodzona już w fabryce lub w trakcie transportu. Na szczęście istnieje parę metod, dzięki którym można usunąć ten defekt.

Najprostszą metodą, a zarazem najbardziej przez nas polecaną, jest położenie szyby bądź lustra o grubości przynajmniej 4 mm. Taka podstawa pozwoli na uzyskanie niemal idealnie płaskiej powierzchni, która przełoży się na poprawne ustawienie poziomu stołu. Dodatkowym atutem takiego rozwiązania jest świetny efekt wizualny warstw przylegających do podstawy. Docięte pod wymiar stołu roboczego Endera 3 i innych drukarek szyby możecie nabyć w naszym sklepie.

Pewną niedogodnością w wykorzystaniu szyb i luster może być jednak problem z uzyskaniem właściwej adhezji. Okaże się bowiem, że wydruki będą miały skłonność do odklejania się w trakcie procesu, a druk na zimnym stole będzie niemal niemożliwy. W takich przypadkach pomocne okażą się specjalne spraye adhezyjne, jak np. 3DReaktor Adhesive Spray czy Dimafix. Dzięki tym specyfikom uzyskamy wystarczającą adhezję pierwszej warstwy, nawet przy niskich temperaturach stołu roboczego.

 Źródło: https://all3dp.com/2/3d-printer-glass-bed-what-to-consider-which-to-buy/

Innym podejściem w rozwiązaniu problemu kompensacji krzywizny stołu może być wykorzystanie specjalnych czujników poziomowania. Na rynku dostępne są warianty sensorów pojemnościowych, indukcyjnych oraz wykorzystujących zjawisko Halla (BLTouch itp.). Jest to jednak sposób zdecydowanie droższy i bardziej czasochłonny z uwagi na konieczność modyfikacji oprogramowania, a także kalibracji Z offset. Porady dotyczące wykorzystania tego typu czujników pojawią się w kolejnych artykułach.

Wartą wspomnienia w tym miejscu jest funkcja ręcznego próbkowania stołu dostępna w oprogramowaniu Marlin, dzięki której nie musimy korzystać z czujników. Więcej o tej funkcji, jak i samym oprogramowaniu Marlin, już niedługo na blogu.

Źródło: http://3dprintlove.com/3d-printing/adding-bltouch-to-creality-3d-printer-ender-3-for-auto-bed-leveling/

Luz między rurką teflonową a dyszą hotendu

Temat ten poruszany został przez nas w poprzednim artykule dotyczącym hotendu drukarki 3D. Problem ten w drukarkach Ender często pojawia się po kilkudziesięciu przepracowanych godzinach druku. Źródłem powstawania luzu w połączeniu PTFE-dysza – oprócz przyczyn leżących po stronie użytkownika i niewłaściwego montażu – są niskiej jakości złączki pneumatyczne PC4-M10 montowane w głowicy drukarki.

 Źródło: wykonanie własne

Po godzinach eksploatacji złączki te przestają utrzymywać w pozycji rurkę bowdena. Głowica wykonując wiele ruchów w procesie druku, z czasem powoduje, że bowden luzuje się w krytycznym połączeniu. Zużycie złączki łatwo możemy zaobserwować po stronie ekstrudera podczas retrakcji. Jeżeli podczas tej czynności zauważymy, że rurka cofa się wraz z filamentem, jest to sygnał, że należy ją wymienić. W samym procesie wydruku zauważymy problemy z właściwą ekstruzją, takie jak: podwijanie się na boki ekstrudowanego swobodnie filamentu, a także zwiększenie oporu przechodzącego filamentu (skutkiem tego będzie charakterystyczne „klikanie” ekstrudera, będące ślizganiem się zębów radełka po filamencie).

Uwaga: zwracamy jednak uwagę, że przeskakiwanie radełka często można zaobserwować również podczas druku pierwszej warstwy przy zbyt małej odległości dyszy od stołu i niskiej temperatury druku. Dlatego też nie jest to symptom jednoznacznie definiujący problem poluzowania bowdena, a jedynie zbyt dużego oporu ekstrudowanego filamentu.

Czerwona lampka powinna nam się zapalić przy brakach warstw w wydrukach, dużych niedolewkach w powierzchniach górnych i dolnych (under extrusion) lub też całkowitym zatrzymaniu ekstruzji w trakcie wydruku. Rozwiązaniem problemu będzie wykorzystanie lepszej jakości złączek PC. Należy zwrócić uwagę, że tradycyjne złączki PC4-M10, wykorzystywane m.in. w pneumatyce, nie pozwalają na przełożenie rurki na wylot, przez co konieczne będzie rozwiercenie złącza. Operacja taka oczywiście wiąże się z ryzykiem uszkodzenia, dlatego zalecamy kupno złączek od razu do tego przystosowanych. Podczas wymiany należy zwrócić szczególną uwagę na poprawny proces montażu głowicy, który opisaliśmy we wcześniejszym artykule.

Wyżłobienie plastiku dźwigni ekstrudera

Proponowane przez producenta usytuowanie rolki filamentu powoduje, że materiał wchodzi do ekstrudera pod pewnym kątem. Skutkuje to ciągłym tarciem filamentu o plastik i jego sukcesywne żłobienie (pokazane na grafice poniżej). Zjawisko to powodować może klinowanie się filamentu. To zaś prowadzi do problemów z prawidłową ekstruzją, która przełoży się na wydruk – będzie on miał widoczne różnego rodzaju artefakty.

Przykładowym rozwiązaniem problemu będzie albo wymiana tej części ekstrudera, która ma kontakt z filamentem, na wersję aluminiową, albo też całego ekstrudera na aluminiowy. Dobrym pomysłem jest również zmiana toru przechodzącego filamentu poprzez wydrukowanie prowadzenia z łożyskiem (na przykład takiego) lub przeniesienie mocowania rolki filamentu na zewnętrzny stelaż.

Źródło: https://www.reddit.com/r/ender3/comments/hn6y64/extruder_feeder_friction/

Tak właśnie wyglądają najczęstsze usterki w Enderze 3. Jak widać, łatwo je wyeliminować przy niewielkim nakładzie pracy (i finansów!).

Ender to bardzo popularny model drukarki firmy Creality, więc znalezienie części zamiennych nie stanowi żadnego problemu. Naprawa czy wymiana kilku drobnych elementów czyni z tego sprzętu idealny model drukarki na początek przygody z drukiem 3D.

Jak wyglądała Wasza przygoda z tą drukarką? Czy zastosowaliście któreś z wymienionych rozwiązań, a może korzystacie z całkowicie domyślnego sprzętu i nie widzicie potrzeby jego modyfikowania? Czekamy na Wasze głosy!

Jak zwykle zapraszamy na naszą grupę na Facebooku – znajdziecie tam odpowiedzi na najbardziej nurtujące pytania w związku z drukiem przestrzennym, a także wiele ciekawostek związanych z tematem druku 3D!

Polecamy też facebookową grupę zrzeszającą użytkowników Endera – możecie tam poradzić się innych doświadczonych drukarzy lub pochwalić się swoimi wydrukami.

Icons made by Freepik from www.flaticon.com